Na straganie ... na targu na Wolumenie

Na straganie w dzień targowy
Takie słyszy się rozmowy:

"Może pan się o mnie oprze,
Pan tak więdnie, panie koprze." 

"Cóż się dziwić, mój szczypiorku,
Leżę tutaj już od wtorku!" 

Rzecze na to kalarepka:
"Spójrz na rzepę - ta jest krzepka!" 

Groch po brzuszku rzepę klepie:
"Jak tam, rzepo? Coraz lepiej?"

"Dzięki, dzięki, panie grochu,
Jakoś żyje się po trochu.

Lecz pietruszka - z tą jest gorzej:
Blada, chuda, spać nie może." 

 

"A to feler" -
Westchnął seler. 

Burak stroni od cebuli,
A cebula doń się czuli: 

"Mój Buraku, mój czerwony,
Czybyś nie chciał takiej żony?" 

Burak tylko nos zatyka:
"Niech no pani prędzej zmyka,

Ja chcę żonę mieć buraczą,
Bo przy pani wszyscy płaczą."

"A to feler" -
Westchnął seler.

Naraz słychać głos fasoli:
"Gdzie się pani tu gramoli?!" 

"Nie bądź dla mnie taka wielka" -
Odpowiada jej brukselka.

"Widzieliście, jaka krewka!" -
Zaperzyła się marchewka.

"Niech rozsądzi nas kapusta!"
"Co, kapusta?! Głowa pusta?!"

A kapusta rzecze smutnie:
"Moi drodzy, po co kłótnie, 

Po co wasze swary głupie,
Wnet i tak zginiemy w zupie!"

"A to feler" -
Westchnął seler.

Tak pisał Jan Brzechwa, ale nie o targu przy Wolumenie w Warszawie. Tu są zawsze świeże warzywa i owoce i to "prosto  z pola". Nie czekają one na swój dzień w mrokach magazynów hurtowni czy sklepów lecz następnego dnia a czasem tego samego trafiają na stragany.
Wtorki i piątki to dni targowe.