Tani piernik – piernik wojenny

Tani piernik z okresu pierwszej wojny światowej, i okresu powojennego, kiedy to trzeba było używać „różnych namiastek: sacharyny zamiast cukru, masła sztucznego zamiast prawdziwego, orzeszków japońskich zamiast migdałów” (Kuchnia powojenna, Pani Elżbieta*, Warszawa 1928)– piernik wojenny.

Bez miodu, tłuszczu. Tylko mąka, cukier, napar lipowy i przyprawy.

Napar lipowy z karmelizowanym cukrem ma zastąpić miód.

Przepis z książki Marii Disslowej Jak gotować, z 1930 roku.

• 300 ml mocnego naparu z kwiatów lipy,
• 30 g cukru,
• 500 g mąki pszennej,
• 2 jajka,
• 250 g cukru pudru,
• 1 -2 łyżki mielonych przypraw (goździki, gałka muszkatołowa, cynamon, pieprz),
• proszek do pieczenia na 1/2 kg mąki,
• 1 łyżeczka sody,

Cukier skarmelizować na głębokiej patelni, wlać do niego napar z lipy i gotować, aż cukier się rozpuści. Powinniśmy otrzymać 250 ml płynu.

Jajka ubić z cukrem.

Mąkę wsypać do miski, powoli, mieszając wlewać napar z lipy. Następnie dodać ubite jajka, proszek do pieczenia i przyprawy.

Dokładnie wyrobić.

Wlać do formy (keksówki) wyłożonej papierem do pieczenia.

Wierzch zwilżyć wodą.

Wstawić do piekarnika nagrzanego do 180 stopni na około godzinę.

*Pani Elżbieta – Elżbieta Kiewnarska